Kontakt MPRI BIP MPRI
Jesteśmy deweloperem Twojego komfortu.

Palmiarnia

Warszawa, Mokotów

Palmiarnia to zaskakujące miejsce, łączące historię polskiego przedwojennego obiektu oraz współczesną kulturę japońskiej zdrowej kuchni. Wizyta w mokotowskiej Palmiarni to uczta dla zmysłów, powrót do zapomnianej historii przedwojennej Warszawy, miło spędzona chwila na atrakcyjnych terenach zielonych Mokotowa. Wszystko to sprawi, że odpoczynek w mieście będzie czystą przyjemnością dla Ciebie i Twojej rodziny. Zapraszamy w egzotyczne miejsce stolicy.
 

Historia Palmiarni od 1923 roku
 
Palmiarnia to niezwykłe miejsce z długą i ciekawą historią. Historyczny budynek Palmiarni powstał w przedwojennej Warszawie w 1929 roku. Zaprojektowany przez Leona Danielewicza, niegdyś kierownika Zakładu Hodowli Roślin, z którego wywodzi się obecne MPRO Sp. z o.o., był dumą pracowników ZHR.

Z czasem palmy przerosły nasze najśmielsze oczekiwania i przebiły dach oranżerii, który stał się zagrożeniem dla zabytkowych roślin. Po 80 latach obiekt ten został zmodernizowany. Pracownia JEMS Architekci przygotowała projekt nowej bryły Palmiarni, która po modernizacji ponownie została otwarta 1 października 2009 roku, w 80. rocznicę pierwszego otwarcia obiektu. Dziś Palmiarnia nadal jest naszą dumą i służy mieszkańcom Warszawy.

Palmiarnia to miejsce z klimatem, w którym rosną stuletnie palmy bananowe, drzewo figowe i araukarie. Zieleń uzupełniającą - tło dla zabytkowych palm zaprojektowali architekci krajobrazu – pracownicy MPRO Sp. z o.o.
 

Palmiarnia na Mokotowie to kwintesencja historii Warszawy z jej nowoczesnym obliczem.

W roku 1923 rozpoczęto budowę kompleksu szklarniowego wraz z reprezentacyjną palmiarnią wg projektu Leona Danielewicza. Budowę szklarni powierzono poznańskiej firmie Hoentscha.
Otwarcie obiektu nastąpiło 23 listopada 1929 roku, co zostało opisane przez prasę.
 
„Otwarcie nowych szklarń m. st. Warszawy"
Piękny dzień miał Dyrektor Plantacyj Miejskich m. ST. Warszawy p. Leon Danielewicz 23 listopada b.r., w dniu tym bowiem odbyło się poświęcenie i otwarcie nowobudowanych szkarń miejskich na Rakowcu. Opisowi szczegółowemu tego cennego dobytku gospodarki stołecznego miasta poświęcimy osobny artykuł.
Na razie ograniczymy się do podniesienia zasługi ich inicjatora, która jest tem większa, że wobec niedomagań kasy miejskiej doprowadzenie do skutku tego przedsięwzięcia wymagało dużej energii i woli.
Dyrektor miejskiego ogrodnictwa nie tylko przezwyciężył przeszkody, lecz dokonał pożytecznej inwestycji w sposób przynoszący Jemu i Zarządowi Miejskiemu zaszczyt, nowobudowane szklarnie bowiem pod względem celowości i nowoczesności urządzeń nie tylko nie ustępują lecz, jak to zgodnie twierdzą fachowcy, przewyższają tego rodzaju instalacje zagraniczne.
Akt poświęcenia i otwarcia odbył się w obecności licznie zebranych przedstawicieli władz miejskich, wyższych uczelni, prasy i zaproszonych gości.
Po przecięciu wstęgi przez P. Borzęcką, małżonkę viceprezydenta, aktu poświęcenia dokonał radny miejski ks. Wyrębowski. Okolicznościowe przemówienia wygłosili: rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego prof. S. Biedrzycki, prof. E, Jankowski i p. S. Skawiński; ten ostatni w imieniu Związku Ogrodników. Prezydent Miasta inż. Z. Słomiński w gorących słowach podziękował dyr. Danielewiczowi oraz zespołowi technicznemu za trudy, poniesione przy budowie szklarni i podniósł znaczenie dla miasta i mieszkańców tej nowej placówki kulturalnej. Poczem nastąpiło zwiedzanie szklarń przez obecnych, którzy obok podniosłych wrażeń unieśli z sobą pęki pięknych chryzantem otrzymanych w darze od Zarządu Plantacji. W.Z.”  („Ogrodnik” 1929r. Nr 22 str. 436)

Lokalizacja

Warszawa, ul. Biały Kamień 4